ch. 3
Cha.3.1
Tum praefecti regis Persae legatos miserunt Athenas questum, quod Chabrias adversum regem bellum
gereret cum Aegyptiis. Athenienses diem certam Chabriae praestituerunt, quam ante domum nisi redisset,
capitis se illum damnaturos denuntiarunt. hoc ille
nuntio Athenas rediit, neque ibi diutius est moratus, quam fuit necesse.
Cha.3.2
non enim libenter erat ante oculos suorum civium, quod et vivebat
laute et indulgebat sibi liberalius, quam ut invidiam vulgi posset effugere.
Cha.3.3
est enim hoc commune vitium magnis liberisque civitatibus, ut invidia gloriae comes sit et libenter
de iis detrahant, quos eminere videant altius, neque
animo aequo pauperes alienam opulentiam intueantur.
itaque Chabrias, quoad ei licebat, plurimum aberat.
Cha.3.4
neque vero solus ille aberat Athenis libenter, sed
omnes fere principes fecerunt idem, quod tantum se
ab invidia putabant afuturos, quantum a conspectu
suorum recesserint. itaque Conon plurimum Cypri
vixit, Iphicrates in Thraecia, Timotheus Lesbi, Chares
Sigei, dissimilis quidem Chares horum et factis et
moribus, sed tamen Athenis et honoratus et potens.
